Isfahan

Alweer een tijdje geleden dat ik heb geschreven en dat komt niet omdat ik te weinig meemaak! elke dag zit vol met nieuwe indrukken en ervaringen. Het is haast niet bij te houden. In Sanandaj heb ik de tweede dag nog wel een heerlijk rustige middag gehad in de tuin van het hotel. Lekker inde schaduw met uitzicht op de stad. Maar dat is inmiddels ook al weer 5 dagen geleden.

Als je regelmatig in de bus zit en ook als je door een stad loopt krijg je zicht op hoe men zich in het verkeer begeeft. Nou, zo vriendelijk als ze zijn tegen toeristen, in het verkeer is het ieder voor zich. Ze geven elkaar geen duimbreed toe en regels lijken er niet te zijn. Als we willen oversteken gaan we maar gewoon. En dan stoppen ze wel hoop je. Laatst was er vlak voor de bus een aanrijding geweest (kras op een bumper) en dan blijven ze gewoon midden op de weg staan bekvechten. Iedereen in de straat bemoeid zich ermee inclusief onze chauffeur en zelfs Luc onze reisbegeleider stormde de bus uit. Uiteindelijk gingen ze aan de kant. Wat Luc had gezegd? "Zet u inmiddelijk in de auto en ga aan de kant".

We zijn ook in Qom geweest. Dit is voor de sjiieten een belangrijk heiligdom. Hier is het graf van Fatima. Zijns een soort van heilige en mensen komen bij haar om steun vragen. Wij mochten er niet in zonder chador. Dit is een grote lap waar je je helemaal in wikkelt. Wij kregen een gebloemde te leen. De lokale mensen dragen een zwarte. Warm dat het was, maar het was buiten ook wel 37 graden. Het heiligdom was prachtig. Veel blauwe tegenpatronen en gouden elementen. Ik heb veel foto's gemaakt.

Daarna zijn we verder doorgereisd naar Kashan. Onder weg was het langzamerhand steeds droger geworden en Kashan ligt aan de rand van de woestijn. Heet en droog! In Kashan hebben we een bijzonder mooie hamman bekeken een nog een aantal prachtige koopmanshuizen. Alles schitterend versierd en met mooie binnenplaatsen met fonteinen. Daar is het wel uit te houden met de warmte. Het plan was in in de middag naar een mooie tuin te gaan maar daar kwam iets tussen. We kregen namelijk de mogelijkheid om op woestijn excursie te gaan en dat konden we niet laten lopen.

Eerst een ondergrondse vluchtstad bekeken en toen met jeeps de woestijn in. Met een noodgang. We moesten wel 40 km overbruggen. Onderweg een zandduin beklommen en no een stukje over een zoutvlakte. Gestopt bij een caravanserai en daar gegeten. De zon onder zien gaan en toen in het donker weer terug. Maar wat is de woestijn mooi! Gelukkig komen we er nog meer van tegen tijdens deze reis.

Gposteren via een mooi bergdorpje doorgereden naar hier. Je rijd de hele dag door een dor en droog gebied en als je dan Isfahan binnen rijdt is alles groen. Hoge platanen langs de kant ven de weg een een rivier vol met snel stromend water. Dat laatste schijnt heel bijzonder te zijn omdat het water meeste voor de irrigatie nodig is. Vandaag gaan we de stad verkennen.

Sanandaj

Inmiddels zijn we al weer 3 dagen in Iran. Vlak voor de grens onze sjaals omgedaan. We waren er op voorbereid dat het wel eens lang zou kunnen duren maar dat viel erg mee. We waren vrij snel door de douane en toen hadden we ook ons geld al gewisseld. Je bent hier snel rijk: ik kreeg 5,2 miljoen! Maar ja de entree voor een museum kost ook wel twee ton.

In Tabriz aangekomen, in een luxe hotel, zijn we nog even de stad ingeweekt. Dat was een hele ervaring. We zouden met de bus gaan en moesten dus kaartjes kopen. Maar daar kwam niets van in. Een van de vele wachtende dames betaalde wel voor ons. Toen merkten we dat de mannen op en ander stuk van het perron moesten wachten en dat de bussen in een mannen en vrouwenstuk waren verdeeld. Er stonden massa's vrouwen te wachten en maar een paar mannen. 'Onze' mannen lieten dus diverse bussen voorbijgaan om in dezelfde bus als ons te kunnen stappen. Uiteindelijk kwam er een vrouwenbus en kon iedereen van ons perron erin. We konden nog net tegen de anderen zeggen waar we uit gingen stappen. In de bus werden we door iedereen aangesproken en men wilde van alles weten. Ze zouden ons ook helpen bij het goede uitstappunt. Op een gegeven moment wilden we gaan uitstappen en toen riep de hele bus inclusief de chauffeur: no, no. We zijn dus maar blijven zitten tot de volgende halte en toen mochten we er wel uit! Dit geeft een goed beeld van hoe we hier worden ontvangen. Je wordt op straat regelmatig aangesproken en iedereen heet je welkom in het land. Ook willen mensen regelmatig met je op de foto.

In Tabriz de moskee bekeken, mooie tegeltjes. Daarna naar de bazaar geweest. Heerlijkal die geuren en bijzondere winkeltjes. Op de terugweg in de bus weer veel aanspraak.

Gisteren van Tabriz naar Takab gereisd. Onderweg nog een dorpje met bijzondere grotwoningen bezocht. Daarna nog een moskee. In was er gisteren niet goed bij. Had bij het ontbijt iets geten wat niet goed viel en was de rest van de dag misselijk. Bij aankomst in het hotel gelijk in bed gedoken en de hele nacht geslapen. Vanmorgen nog wat onbestemd maar nu ben ik weer helemaal de oude. Gelukkig.

Vandaag een mooie tocht door de bergen. Veel groen, bloemen en kleine dorpjes. Gestopt bij Takht e Soleimon. Dit is een plaats waar ruim voor Christus een tempel was van de Zoroastriers. Dit is een oud vulkanisch gebied en nu is er nog steeds een minerale bron. Daardoor is er nu een mooi meer en daaromheen de resten van oude tempels.

Nu zijn we in Sanandaj in een luxe hotel kamer. Morgen hebben we gelukkig geen reisdag. We kunnen de was (laten) doen en de stad gaan verkennen.

Dogubeyazit

Vanuit Erzurum vertrokken richting Yusufeli. Geen lange rit maar wel een hele mooie. Dwars door de bergen en onderweg een aantal stops.

Eerst bij een oude kerk, daarna bij een stuwmeer en ook nog bij een grote waterval. Bij alles is er veel belangstelling voor ons en vooral de jongeren willen graag hun, kleine beetje, Engels op ons oefenen.

Vrij vroeg bij het hotel en omdat we nog niet konden inchecken zijn we nog een eind een smalle weg langs een snelstromende rivier afgereden naar een oud klooster. Het klooster was wel mooi maar de natuur nog mooier. Veel groen en bloemen. Daarna wat gegeten in het Hotel en vrij vroeg richting bed.

De volgende ochtend bleek dat toen we naar het ontbijt wilden dat de kamerdeur niet open wilde. Ik ben maar uit het raam gaan hangen totdat er een groepsgenoot langs kwam. Gelukkig moesten ze onder ons raam langs naar de ontbijtzaal dus dat was vrij snel geregeld, maar zorgde nadien nog wel voor wat hilariteit in de bus. Een prachtige busreis dit keer. Eerst hoor de bergen in voor een bezoek aan een byzantijnse kerk, die gesloten bleek. Maar wat was de natuur spectaculair: heel veel verschillende soorten bloemen, vogels zoals een hop en een bijeneter en dan nog al die mooie uitzichten. We zijn een eind gaan lopen en werden later door de bus opgepikt. Ook daarna een mooie tocht door een kloof en uiteindelijk kwamen we weer op een hoogvlakte uit omringt met sneeuwtoppen. Erg groen en veel kuddes schapen en koeien. Helder weer waardoor we ver konden kijken.

In Kars aangekomen werden we met open armen ontvangen. Buiten ons waren er weinig gasten in het hotel. We zijn nog de stad gaan verkennen en naar het kasteel gelopen. Opnieuw was iedereen erg vriendelijk voor ons. ' s Avonds naar een restaurant geweest waar je gedroogd ganzenvlees kon eten. Dit is een specialiteit van de stad maar ik ben er niet aan begonnen. Ik heb vis gegeten: yellow fish. Ben er nog niet achter wat voor vis het was maar hij was wel lekker.

Vandaag weer een reisdag. Onze laatste in Turkije want morgen gaan we de grens over naar Iran. We hebben de ruïne stad Ani bezocht. Heel bijzonder om te zien hoe hier in het jaar 1000 al een stad van 100.000 mensen was . Er staan nog een behoorlijk aantal gebouwen overeind. Verider was het weer een prachtig weer en vlogen er weer veel bijzonder vogels rond. En lippen er woelmuizen. Nog een mooie tocht door de bergen met als afsluiting zicht op de berg Ararat. Deze zie ik ook uit mijn hotel kamer, maar vanavond zat hij wat in de wolken. Hopelijk is het morgenvroeg helder dat kan ik hem op de foto zetten.

Morgen moeten we vroeg op. Om halfzeven ontbijt en om zeven uur in de bus. Dan ook mijn Iran outfit aan: lange broek, lang hes met lange mouwen en een sjaal om. Dat moet 17 dagen lang ook in de bus!

Erzurum

Gisteren weer een reisdag. We zijn van Trabzon naar Erzurum gereden. Het weer was wat minder bewolkt en af en toe wat regen. De natuur was wel erg mooi. Zeker in het begin erg groen en steeds hoger wordende bergen. Gestopt om het Sumelaklooster te bekijken. We wisten vooraf dat we er niet in konden omdat er stenen naar beneden konden komen. Toch de berg beklommen en het klooster van een afstandje bewonderd. Het was wel een hele klim en toen we beneden kwamen bleek dat we het van onder ook goed hadden kunnen bekijken. Goed voor onze conditie zullen we maar zeggen. Daarna verder een aantal passen over en steeds verder de bergen in. Zelfs nog sneeuw hier en daar. Het landschap werd wel steeds droger. En toen we in Erzurum aankwamen was het alsof het opnieuw lente was de tulpen bloeien hier. Gisteravond lekker gegeten in een sjiek restaurant maar nog steeds niet duur.

Vandaag alle bezienswaardigheden van Erzurum bekeken en genoten van de goede sfeer en het mooie weer. Ook lekker koffie gedronken en gegeten. Zie de foto's.

Trabzon

Gisteren naar Trabzon gereden, een prachtige tocht door de bergen en daarna een hele tijd langs de Zwarte Zee. Die is trouwens niet zwart maar prachtig blauw. Het voelt hier erg Mediterraan aan. De zee, alles heel groen en vruchtbaar en de natuur lijkt er ook erg op. Palmbomen, oleanders en zelfs theeplantages. Maar het belangrijkste wat ze hier verbouwen is hazelnoten.

Gisteravond heerlijke gegrilde ansjovisjes gegeten. Ik kreeg er wel een stuk of 30. Duur is het eten hier niet meestal zijn we ongeveer 25 lira (€9,00) kwijt. En dat is inclusief de drankjes. Dat laatste is meestal thee of ayran. Want alcohol wordt in de restaurants niet geschonken. Wel in sommige hotels in de bar. Af en toe kopen we een biertje om op de hotelkamer op te drinken. Ayran is trouwens een soort karnemelk met een iets zoute smaak.

Vandaag veel cultuur opgedaan. Een Byzantijnse kerk met fresco's bekeken, de villa van Ataturk, nog een kerk en een caravanserai. Dat laatste was vroeger een plaats waar de karavanen op de zijderoute konden uitrusten. Iedereen is hier altijd bereid om je van alles te vertellen maar de taal is soms wel een barrière. Het weer blijft goed: overdag veel zon en aardige temperaturen. In de avond trekt het dicht en koelt het af.

Amasya

Vandaag via Hattusas naar Amasya gereisd. Prachtig blauwe lucht en ongeveer 20 graden. Hattusas is een Hittitsche stad (ruïne) van ongeveer 4000 jaar oud. Onvoorstelbaar als je daar doorheen loopt. Er is nog best veel bewaard. Ook een aantal reliëfs met een soort van hiërogliefen. Prachtig! We zijn door een vruchtbaar landscap gereden. Voor het grootste gedeelte een soort hoogvlakte met graanvelden en nog veel omgeploegd land. Wel opvallend is dat je nog veel mensen met de hand aan werk ziet op het land. Nu in een mooi oud stadje aangekomen. Dit ga ik morgen eens uitgebreid bekijken.

Ankara

De reis is gestart! Gisteren via Istanbul naar Ankara gevlogen. Gelijk in een andere cultuur terecht gekomen. Een mooi hotel en ook goed geslapen maar vannacht wel wakker door de moskee vlakbij. Een van de vele hier. Ook het stadsbeeld is erg divers. Moderne mensen maar ook veel gesluierde dames. Als toerist ben je hier nog best bijzonder. Mensen willen graag met je op de foto en ook van alles van je weten. Maar er is wel een enorme taalbarriere, ik spreek geen Turks en zij spreken niets anders. Een enkele keer spreekt iemand Engels of Duits.

Vandaag de stad in geweest. Een museum bezocht met Hittische kunst. Wonderbaarlijk wat ze hier in 6000 voor Christus al maakten. Daarna nog een tijdje door de stad gedwaald en de sfeer geproefd.

Morgen vertrekken we hier weer richting Amasya.

Paspoort is binnen!

De reis kan van start gaan. Mijn paspoort met daarin de visa is nu net binnen gekomen. Al met al heeft dat dus bijna 3 maanden geduurd.