Dunguang, Xian en Beijing.

Ook in Dunguang is het nog flink warm. Wel weer wat meer Chinezen. De stad ligt aan de rand van de woestijn en vanuit de binnenstad zie je enorme zandduinen. Het rare ervan is dat je op een brug over een brede rivier staat als je ze ziet. Zo dicht liggen de rivier en de droogte naast elkaar. 's Avonds is het langs de rivier prachtig verlicht en flaneert iedereen er langs. Ook word er regelmatig samen geoefend op muziek.

Vanuit Dunguang zijn we naar de Mogao-grotten geweest. Dit is een rotswand in de woestijn waar men bijna 1000 grotten heeft uitgehouwen en waar dan kleine Boeddha tempels van zijn gemaakt. Mooi om te zien, we mochten er niet fotograferen. Dus jullie zullen me op mijn woord moeten geloven. Ook waren er ontelbaar veel chinezen. Eigenlijk voor het eerst op deze reis. Er schijnen er gemiddeld ruim 6000 per dag te komen. Voor ons was de drukte wel wennen. Afgelopen maanden waren we vaak alleen bij allerlei attracties.

Vanuit Dunguang zijn we eerst met de bus naar Yiajuguang gereisd (6 uur). Daar hebben we het meest Westelijke oude Chinees fort bekeken. Dat is helemaal gerestaureerd en heeft iets weg van een kermis. Veel souveniertjes en opnieuw weer veel chinezen. Maar goed in deze buurt begint ook de Chinese muur en dan is het wel belangrijk. Vanuit hier weer een nachttrein naar Xian. De dagen raken door die nachttreinen wel wat in war.

Xian is eigenlijk het eind of beginpunt van de zijderoute. Dat willen ze wel weten. Overal zie je kamelen en karavanen, niet echt natuurlijk. Maar daarnaast hebben ze hier ook het terracottaleger! Natuurlijk zijn we daarheen geweest. Indrukwekkend hoe groot dat is. En ze zijn er nog steeds niet klaar mee om alles op te graven.

Wel apart is het om bij zo'n belangrijk Chinees monument alleen maar westerse horeca te zien: Starbucks, Subway, Macdonalds en Haagen-Dasz. Het leek de Efteling wel.

Na dit indrukwekkende leger nam Luc ons mee naar nog een opgraving. Nog een leger maar dan voor een latere keizer. Blijkbaar hadden ze toen de gewoonte om dat zo te doen. Dit leger is minstens zo groot, en ze hebben er nog maar een tiende van opgegraven. Alleen de schaal van de beelden is kleiner. Daarnaast hebben ze behalve paarden ook hele kuddes koeien, varkens en schapen. Ook zijn er dit keer vrouwenfiguren bij en ook kooktoestellen en dergelijke. Weer heel bijzonder.

Xian is een gezellige stad. Ons hotel was vlak bij de Bell tower. In de buurt was nog een moslimwijk met de gezellige sfeer van kebabtentjes. En ook een mooie moskee met een al wat Chinese sfeer.

De stad is omringt door een oude muur waar je overheen kunt wandelen of fietsen. Ik heb er een stuk over gelopen en dan zie je goed het verschil tussen de oude en de nieuwe stad. De laatste heeft erg veel hoge flats. Dat moet ook wel want er wonen 6 miljoen mensen. Ook in de oude stad is nog een artiestenwijk. Daar verkopen ze schilderijen maar ook veel penselen om te kalligraferen. Nooit geweten dat daar zoveel diktes in zijn. En natuurlijk veel verschillende papiersoorten.

Naast al die oude dingen is Xian ook een nieuwe stad met veel moderne winkels. Ze maken veel reclame. Medewerkers staan op straat als marktkooplui om mensen binnen te krijgen. Of ze lopen als Teletubbie poppetjes rond.

Na Xian nog een keer de nachttrein naar Beijing (of Peking). Dat is echt een wereldstad! Met ruim 20 miljoen inwoners. En die hebben tegenwoordig allemaal een auto ipv een fiets dus er is in het verkeer geen doorkomen aan. Als voetganger ben je hier helemaal vogelvrij. Zelfs als het voetgangerslicht op groen staat moet je nog erg opletten dat ze je niet van de sokken rijden. Gelukkig zijn er vaak onderdoorgangen bij drukke wegen.

De lucht is hier ook meestal grijs van de smog. Onze eerste dag hadden we geluk toen scheen de zon echt. Ik heb de verboden stad opnieuw bezocht en deze was nog net zo mooi als vorige keer. Ook hebben ze een nieuwe moderne schouwburg gebouwd. Ook deze konden we bezoeken. Heel erg mooi en weer eens wat anders na alle oude bezienswaardigheden.

Gisteren een excursie naar de muur gemaakt. Dit keer naar een minder bekend punt en we konden een aantal kilometer over de muur lopen naar een ander punt. Zwaar vanwege de steile stukken maar tegelijkertijd ook indrukwekkend dat ze dat zo lang geleden al konden bouwen.

Nu nog de tijd om nog wat van de stad te zien en wat inkopen te doen. Morgenavond ga ik afscheid nemen van deze vakantie en vliegen we weer naar huis. Het is vlug voorbij gegaan maar ik heb ook heel wat indrukken opgedaan. Als ik terugkijk heb ik wel heel veel beleefd.

Tot snel,

Hanneke