Kirgizië

Vanuit Bishkek zijn we via een pas naar het Issy-Kul meer gereden. Eigenlijk betekent Issy-Kul: warm meer. Dat komt omdat er ergens een warme bron in zit. Het is een enorm meer en het ligt ook nog eens op 1600 meter hoog. Onderweg wat regen maar bij het meer scheen de zon weer. En de temperatuur is ook een aangename 20 graden. We slapen dit keer weer in een homestay in Tamchi. Jammer genoeg deed bij ons het warme water het niet. Bij het meer wat gewandeld en pootje gebaad. Niet heel erg koud maar ik ben toch maar niet gaan zwemmen. Het ziet er allemaal wat vervallen uit. In de Sovjettijd kwamen hier veel Russen vakantie houden maar dat is nu niet meer zo. Het was ook erg rustig op het strand.

In Karakol, onze volgende stopplaats langs het meer zaten we verdeeld over twee verschillende homestays. Prima kamer en een goede douche. Ook heerlijk eten. Ze zorgen hier erg goed voor ons. Wel is het niet altijd makkelijk om te communiceren omdat bijna niemand Engels spreekt. Karakol heette in de Sovjettijd: Prezwalski. Niet naar het paard maar naar de ontdekkingsreiziger. Waar ook het paard naar genoemd is. Dat wist ik ook niet maar hij is hier gestorven en er is een museum over hem waar we geweest zijn. 's Avonds hebben we samen voetbal gekeken omdat België speelde. Ze hebben nog gewonnen ook tot Lucs verbazing.

Onderweg naar de volgende overnachtingsplaats zijn we op initiatief van André, onze Kirgizische gids, gestopt bij Fairytale Vally. Dat was echt een sprookje zo mooi. Heuvels in allerlei kleuren aarde en in de meest bijzondere vormen. We hebben daar heerlijk rond kunnen dwalen. Daarna zijn we naar onze eerst Yurt gegaan. We wijken vanwege het weer wat af van het officiële programma. Het regent op het moment in de bergen wat te veel. Daarom nu een Yurt aan de kust van het meer. We slapen op de grond op dikke dekens. We krijgen wel een gewoon dekbed. Dit was een kamp speciaal voor toeristen dus we hadden nog wel een toilet en een douche. Wel alles in de buitenlucht dus dat is fris als je er 's nachts uit moet.

Toch goed geslapen en de volgende morgen vroeg vertrokken naar Tuura Suu. Weer een Yurt. Het ligt in een prachtig dal en omdat we er vroeg waren hebben we nog een prachtige wandeling in de bergen kunnen maken. Onder weg kwamen we nog een kudde paarden tegen. Die kwamen over een bergkam naar beneden rennen recht op ons af. Gelukkig stopten ze precies op tijd! Maar wat is dat een mooi gezicht.

We waren net op tijd weer bij onze Yurten want er kwam een grote onweersbui aan. Gelukkig kunnen we hier bij de mensen in huis zitten en eten. Vooral ook omdat het goed koud wordt als de zon weg is. Erg lekker gegeten en als je de keuken ziet snap je niet hoe ze het doen.

De volgende ochtend vertrokken richting het Son-Kul meer. Dat ligt op 3000meter hoogte. De weersvoorspelling was niet echt goed maar in de ochtend scheen de zon nog. Nog wat inkopen gedaan op de markt in Bokorbovich. Leuk om te zien dat de oudere mannen nog de originele vilthoeden dragen. Op weg naar boven werd het steeds donkerder en uiteindelijk begin het te regenen. Wel een prachtige omgeving waar de Yurten lagen. Maar wat stond er een koude wind! Als het even droog was kon je wel wat wandelen om warm te worden maar verder was het een koude bedoening. We lagen dan ook al vroeg in bed. De volgende ochtend zouden we om 11 uur vertrekken maar eenstemmig hebben we dat vervroegd. Het was toen zelfs aan het sneeuwen. Een prachtige tocht door de bergen naar beneden naar de stad Naryn. Daar weer in een homestay om lekker warm te worden. In de middag nog even de stad in waar we werden overvallen door een onweersbui. Wij stonden met z'n drieën te wachten tot het droog zou worden toen iemand ons een lift aanbood. Een erg luxe auto en hij wilde er geen geld voor hebben. Aardige mensen hier.

Nu gingen we de volgende nacht weer in een Yurt op 3200 meter slapen en daar zag ik best wel tegenop na de koude nacht bij het Son-Kul meer. Dat viel uiteindelijk enorm mee. Ten eerste was daar geen wind en scheen de zon. En ten tweede was deze Yurt beter geïsoleerd en had een goede kachel. Ook konden we binnen eten en ontbijten. Nog een lange wandeling omhoog de bergen in gemaakt. Erg veel bergmarmotten gezien. En natuurlijk weer veel bloemen waaronder edelweiss.

Dit was onze laatste nacht in Kirgizië. De grensovergang naar China vergde weer veel controles en natuurlijk weer een lunchpauze van de douane. Alles bij elkaar wel weer 2,5 uur maar nu zijn we in China. Internet is hier niet echt toegankelijk en zaken als whatsapp, Google en Gmail werken hier niet. Wel kan ik mail ontvangen via mijn Casema adres. Volgende keer verder over China.