Na Ashgabat zijn we doorgereden naar Mary. Een reis door de woestijn waarbij we ook dromedarissen hebben gezien. Vlak bij Mary is een oude ruïne stad: Merv. Deze stad is in het verleden verschillende malen vernietigd waaronder door Alexander de Grote en later nog door de mongolen. Telkens is hij op een andere plaats weer opgebouwd. Nu staan er van twee steden nog resten en kan je zien hoe groot het vroeger is geweest. Dat is wel indrukwekkend. De afstanden zijn groot en we werden met de bus van de ene naar de andere kant gereden. Gelukkig maar want het was er goed heet. Wel 42 graden. En je zit midden in de woestijn dus de wind is ook lekker warm.

Mary was weer net zo vol met witmarmeren gebouwen als Ashgabat ook ons hotel. 's Avonds op het terras gegeten maar mijn maag vond het niet leuk, dus ik ben vroeg naar bed gegaan.

De volgende ochtend vroeg vertrokken richting grens Oezbekistan. Ik was nog steeds wat misselijk maar een hele dag in de bus moet dan wel kunnen. Onderweg moesten we een rivier met een pontonbrug oversteken. Blijkbaar is een volgeladen bus te zwaar dus moest iedereen eruit om te voet de brug over te gaan. De 2 zieken, waaronder ik, mochten gelukkig blijven zitten.

De grensovergang was weer een hele onderneming: paspoortcontrole, 600m lopen, bagagecontrole, paspoortcontrole en Turkmenistan uit. Dan een busje naar de Oezbeekse grens, een uur buiten wachten vanwege de lunchpauze, paspoortcontrole, nog een keer paspoortcontrole, briefje in tweevoud invullen met de hoeveelheid geld die je bij je hebt, bagagecontrole (intensief deze keer) en nog een keer paspoortcontrole! En dit alles bij 42 graden Celsius. Ik was blij toen ik weer in de bus zat.

Het laatste stuk van de reis heb ik wat zitten dutten in de bus. Laat in Buchara aangekomen. Een erg leuk hotel met een gezellige binnenplaats.

Buchara is een prachtige stad. Wij zaten met het hotel in de oude binnenstad. En die staat vol met bijzondere gebouwen. Het enige waar ik aan moest wennen is dat het hier wat meer toeristisch is. Dat maakt dat er veel souvenir winkels zijn en de verkopers zijn wat opdringerig. Toch is de sfeer veel meer ontspannen dan in Turkmenistan. Je kunt gewoon de gang gaan en als je door de kleine straatjes loopt groet iedereen vriendelijk. Ze spreken meestal geen Engels en ik geen Oezbeeks of Russisch maar met gebaren kom je ook een heel eind.

Het is een fijne stad om twee vrije dagen te hebben. Ook handig voor de was! Maar die is met deze temperaturen wel snel droog.

Vanuit Buchara naar Samarkand gereden. Gaande weg de reis werd het steeds groener. Veel velden met graan en katoen. Een prachtige omgeving. Ook Samarkand is prachtig. Wel groter als Buchara maar met prachtige brede lanen. Ook weer veel oude gebouwen met mooi tegelwerk.

Vandaag vanuit Samarkand naar Tashkent gereden. Onderweg een enorm vruchtbare omgeving. Veel graan en katoenvelden en zelfs rijstvelden gezien. Je ziet veel mensen op het land werken en ook langs de weg wordt het onkruid met de hand weggehaald. Ook zie je kuddes koeien en schapen met een herder. Die is soms te voet maar vaker zit hij op een ezel. Je ziet hier trouwens nog regelmatig een ezelkar langskomen ook op de snelweg.

Tashkent is de hoofdstad van Oezbekistan. Een enorm grote stad waarin je de Russische invloed nog steeds ziet. Grote brede wegen met hoge flatgebouwen, die er wat vervallen uitzien. Wel veel groen. Wij zitten in een enorm groot, oud Russisch, hotel. Het heeft 16 verdiepingen en wij zitten op 12e. Wel een luxe ruime kamer. Naast het hotel is het nieuwe parlementsgebouw en raad eens wat: het is van wit marmer! Er staan twee zilveren ooievaars op.

Vanavond Koreaans gegeten. Heerlijk, voor het eerst in tijden weer eens niet zulk vet eten. Mijn maag is er blij mee.

Morgen vertrekken we hier weer. De komende periode is de WiFi er waarschijnlijk niet dus het kan zijn dat mijn volgende bericht pas vanuit China komt en daar zijn we pas op 24 juni.