We hebben Iran verlaten. Via een mooi gebergte de grens over. Dat was nog wel een hele belevenis. Eerst Iran uit: 2 keer paspoortcontrole en toen lopend Turkmenistan in nog eens 3 of 4 keer het paspoort laten zien. $65 betalen voor een visum, wat trouwens vrij vlot in ons paspoort zat. En net toen alles klaar was en we door konden was het middagpauze en konden we een uur wachten! Maar ons meegebrachte brood opgegeten.

in de bus krijgen we hier een gids van het land mee en er zijn een hoop regels waar we ons aan dienen te houden. De belangrijkste is wel dan je geen officiële gebouwen mag fotograferen. Maar wij weten natuurlijk niet waar die staan ;). Wel kon gelijk onze hoofddoek af en kon ik mijn mouwen oprollen.

De stad heeft iets surrealistisch. Grote brede straten, met overal wit marmeren gebouwen. Alles is ter ere van Turkmenbashi, de vorige president van dit land . Ook veel beeltenissen van de huidige. Maar nog geen standbeelden. Vandaag hebben we een, verplichte, stadstour gehad langs allerlei grootschalige projecten. Alleen onze groep en verder weinig mensen gezien. Wel nog een aantal bruiloften gezien. De bruid is veelkleurig aangekleed en krijgt een soort van tapijt over haar hoofd met witte franjes voor haar gezicht. Iedereen zingt haar toe.we mochten foto's maken. Ook van de gasten van de bruiloft. Ik hoop dat ik ze van hieruit op de log kan zetten anders houden jullie ze tegoed.

Het is hier met internet vreemd: ik kan wel, moeizaam, mailen en heb net ontdekt dat ik op mijn log kan. Ander zaken zoals Whatapp, FaceTime en Facebook werken niet: geblokkeerd.

Daarom Rian: ik had je willen bellen voor je verjaardag maar dat houd je nog tegoed. Ik hoop dat je toch een fijne verjaardag hebt.

Verder zijn er ook een hoop goede verschillen met Iran: ten eerste zijn er geen kledingvoorschriften, er zijn terrasje met lekker eten en bier en ons hotel heeft een zwembad. daar ga ik zometeen gebruik van maken. De voorspelling voor vandaag was namelijk 40 graden en dan trekt en bad wel.