Inmiddels zijn we in onze laatste stopplaats in Iran aangekomen. Zowat de heiligste plaats van Iran. Hier is de schrijn van de 8e iman na Mohammed: Imam Reza. En de enige schrijn van de sjiieten in Iran. Dus daar moet iedereen heen. Het schijnt dat er hier minimaal 16 miljoen toeristen per jaar komen. Vanmorgen zijn wij er ook heengegaan. Maar we werden direct als niet moslims geidentificeerde. Dat betekende dat we niet op eigen houtje het heiligdom mochten verkennen. We kregen een gids mee, moesten een film bekijken en mochten niet overal in. Jammer maar we hebben wel het een en ander gezien.

Afgelopen dagen hebben we veel gereisd. Na de tuinen van Shiraz volgden een aantal reisdagen door de woestijn. Onderweg nog een ijstoren en een vervallen dorp bezocht. Zo'n ijstoren werd gebruikt om ijs te maken in de winter en dan konden ze het in de zomer gebruiken. In Yazd zijn we ook nog in het watermuseum geweest. Ze hadden hier een heel ingenieus systeem om het water vanuit de heuvels in de dorpen te krijgen. Soms met wel honderden kilometers lange buizen. En dat al 500 jaar geleden!

In Yazd was ook een vuurtempel van de Zoroastriers. Voor de Zoroastriers was vuur een van de belangrijkste elementen. De aarde was ook erg belangrijk en mocht niet verontreinigd worden door de doden. Die werden dan ook niet begraven maar in een toren van de stilte gelegd waar de gieren ze konden opeten. Nu mag dat niet meer maar we hebben nog wel zo'n oude toren bezocht.

Elke dag komen we weer andere rituelen tegen. Zo wordt er in Yazd bij speciale ceremonies ook een soort van grote doodskist rondgedragen, zoals bij een processie, door sterke mannen. Wij hebben er een training van bij mogen wonen.Bijzonder intensief en dat bij een temperatuur van tegen de 40 graden.

In de woestijn was het telkens ook zo heet. Gelukkig hebben we airco in de bus en ook op de kamers. In Tabas was het hotel wat primitiever dan we gewend waren en we kregen ook geen ontbijt. Dus zaten we gisteren om 6 uur op de stoep van het hotel te ontbijten! Tijdens de rit naar hier kwam er steeds meer bewolking en toen we in Mashad aankwamen onweerde en regende het. En het was koud: nog maar 20 graden. Vanmorgen scheen de zon weer maar nu zijn er weer wolken en onweert het. Nog geen regen.

Morgen gaan we Iran verlaten richting Turkmenistan. Ik ben benieuwd hoe het daar is. Vriendelijker dan hier kunnen we bijna niet worden ontvangen.