Vanuit Erzurum vertrokken richting Yusufeli. Geen lange rit maar wel een hele mooie. Dwars door de bergen en onderweg een aantal stops.

Eerst bij een oude kerk, daarna bij een stuwmeer en ook nog bij een grote waterval. Bij alles is er veel belangstelling voor ons en vooral de jongeren willen graag hun, kleine beetje, Engels op ons oefenen.

Vrij vroeg bij het hotel en omdat we nog niet konden inchecken zijn we nog een eind een smalle weg langs een snelstromende rivier afgereden naar een oud klooster. Het klooster was wel mooi maar de natuur nog mooier. Veel groen en bloemen. Daarna wat gegeten in het Hotel en vrij vroeg richting bed.

De volgende ochtend bleek dat toen we naar het ontbijt wilden dat de kamerdeur niet open wilde. Ik ben maar uit het raam gaan hangen totdat er een groepsgenoot langs kwam. Gelukkig moesten ze onder ons raam langs naar de ontbijtzaal dus dat was vrij snel geregeld, maar zorgde nadien nog wel voor wat hilariteit in de bus. Een prachtige busreis dit keer. Eerst hoor de bergen in voor een bezoek aan een byzantijnse kerk, die gesloten bleek. Maar wat was de natuur spectaculair: heel veel verschillende soorten bloemen, vogels zoals een hop en een bijeneter en dan nog al die mooie uitzichten. We zijn een eind gaan lopen en werden later door de bus opgepikt. Ook daarna een mooie tocht door een kloof en uiteindelijk kwamen we weer op een hoogvlakte uit omringt met sneeuwtoppen. Erg groen en veel kuddes schapen en koeien. Helder weer waardoor we ver konden kijken.

In Kars aangekomen werden we met open armen ontvangen. Buiten ons waren er weinig gasten in het hotel. We zijn nog de stad gaan verkennen en naar het kasteel gelopen. Opnieuw was iedereen erg vriendelijk voor ons. ' s Avonds naar een restaurant geweest waar je gedroogd ganzenvlees kon eten. Dit is een specialiteit van de stad maar ik ben er niet aan begonnen. Ik heb vis gegeten: yellow fish. Ben er nog niet achter wat voor vis het was maar hij was wel lekker.

Vandaag weer een reisdag. Onze laatste in Turkije want morgen gaan we de grens over naar Iran. We hebben de ruïne stad Ani bezocht. Heel bijzonder om te zien hoe hier in het jaar 1000 al een stad van 100.000 mensen was . Er staan nog een behoorlijk aantal gebouwen overeind. Verider was het weer een prachtig weer en vlogen er weer veel bijzonder vogels rond. En lippen er woelmuizen. Nog een mooie tocht door de bergen met als afsluiting zicht op de berg Ararat. Deze zie ik ook uit mijn hotel kamer, maar vanavond zat hij wat in de wolken. Hopelijk is het morgenvroeg helder dat kan ik hem op de foto zetten.

Morgen moeten we vroeg op. Om halfzeven ontbijt en om zeven uur in de bus. Dan ook mijn Iran outfit aan: lange broek, lang hes met lange mouwen en een sjaal om. Dat moet 17 dagen lang ook in de bus!